طبق آمارهای موجود صرفه اقتصادی تولید فولاد سبز طی دهه گذشته در قاره آمریکا و اروپا افزایش یافته است.

کمیسیون انتقال انرژی (ETC) در گزارشی اعلام کرد سرمایه‌گذاری برای تولید فولاد سبز طی دهه گذشته در قاره‌های اروپا و آمریکای شمالی به خاطر اتخاذ سیاست‌هایی نظیر اجرای مرحله‌ای مکانیسم تعدیل مرز کربن در اتحادیه اروپا، توجیه پیدا کرده و با حمایت دولت‌ها از مخارج سرمایه‌ای و بیمه معاملات آتی این توجیه قوی‌تر می‌شود.
نکته قابل توجه این است که هزینه قابل توجهی از فرایند تولید این محصول مربوط به تولید برق از منابع تجدیدپذیر برای تولید هیدروژن سبز بوده که نیازمند سرمایه‌گذاری چشمگیری برای ایجاد زیرساخت‌ها و تغییر در برخی از مکانیزکم‌ها دارد. لذا با افزایش هزینه تمام‌شده، عملاً رقابت در بازار برای این محصولات میسر نیست که به همین دلیل، نهادینه شدن تولید فولاد سبز در وهله اول نیازمند حمایت دولت‌ها است.
البته این حمایت نه فقط در عرصه سیاست‌گذاری برای تولید بلکه برای اتخاذ سیاست‌های حمایتی در زمینه مصرف این محصولات نیز مورد نیاز است.
شایان ذکر است استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر خصوصاً انرژی‌ بادی و خورشیدی از سال‌های گذشته در اروپا توسعه یافته و در قاره‌های آسیا و آمریکا نیز در حال افزایش است. رشد تولید برق با استفاده از این روش باعث می‌شود در بلندمدت از هزینه‌ تمام شده تولید محصولات فولادی کاسته شده و مزیت رقابتی قابل توجهی برای فولادسازان ایجاد شود.
همچنین با توجه به پیوستن بسیاری از فولادسازان سراسر دنیا به معاهدات جهانی برای تولید فولاد سبز، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به‌ویژه انرژی باد و خورشیدی، روش خوبی برای رسیدن به اهداف مهمی نظیر کم کردن ردپای کربن در طبیعت است.
هم‌اکنون شرکت‌های بزرگ فولادی نظیر بائو استیل، آرسلورمیتال، SSAB AB و… در حال پیگیری جدی این موضوع و سرمایه‌گذاری در زنجیره تولید فولاد هستند.
فولاد ۷ درصد از انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهد که باعث شده این صنعت در زمینه تولید کربن، به عنوان یکی از صنایع پیشگام در دنیا شناخته شود. این صنعت تلاش می‌کند تا از هیدروژن کم‌کربن برای تولید آهن در فرایند احیاء مستقیم استفاده نموده و در فرایند ذوب نیز تولید دی‌اکسید کربن را به حداقل برساند.

منبع: ایراسین