مهمترین موضوع در تحلیل بازار فولاد ایران در سالی که گذشت، پاندمی و تاثیر آن روی اقتصادهای بزرگ و کوچک بود. ایران نیز همچون بسیاری از کشورها از این مساله تاثیر پذیرفت. صنعت فولاد هم به سیاق بسیاری از صنایع شرایط خاصی را از سر گذراند. با این حال هرگونه تحلیل از آتیه صنعت فولاد باید به لحاظ افق پیشروی این بخش در جهان اظهار شود. براین مبنا توجه به آنچه جهان از وضعیت اقتصاد و صنعت در افق ۲۰۳۵ یا ۲۰۵۰ در ذهن دارد، حیاتی است.
به گزارش معدن مدیا محمدرضا بهرامن طی یادداشتی برای دنیای اقتصاد نوشت: در واقع باید نگاه ما همسو با این افق تنظیم شود. ایران بهعنوان کشوری در حال توسعه که مصرفکننده تولیدات فولادی خارجی است، باید بهنحوی از تولیدات خود در صنعت فولاد استفاده کند که این موضوع در خدمت توسعه صنعتی کشور قرار گیرد. مصرف فولاد و سیمان پیشنیازهای ایجاد هر جامعه صنعتی است. جای خوشحالی دارد که ایران در هردو صنعت وضعیت مناسبی دارد و زمینه کافی برای توسعه صنعتی را از این جنبه مهیا کرده است. از این زاویه تحلیل عرضه و تقاضای فولاد در بازار داخلی و نیز بازارهای صادراتی حائز اهمیت است.
از آنجا که تولید سالانه کشور با رشدی مناسب در سطح ۳۱ میلیون تن قرار دارد، بررسی میزان نیاز بازار داخلی به فولاد یک گزاره حیاتی برای فهم آتیه صنعت فولاد است. بررسیها از نیاز ۱۸میلیون تنی بازار داخلی به فولاد حکایت دارد. این مربوط به همه مقاطع فولادی است. از آن سو ما در همه بخشها با مازاد تولید روبهرو هستیم. اگر عینک توسعه اقتصادی روی چشم ما باشد و تلاش کنیم رشد اقتصادی سالانه ۸درصد را برای تداوم رقابت با بازیگران منطقهای در کشور محقق سازیم، باید به این مازاد تولید توجه داشته باشیم. این موضوع البته باید با لحاظ کردن افق چشمانداز ۲۰۳۵ صورت گیرد.
با عنایت به کمرنگ شدن پاندمی و تاثیر سوء آن بر تولید و مصرف در جهان، باید آینده را ترسیم و به آن توجه کنیم. البته باید به یک سوال نیز پاسخ دهیم. اینکه ما چه سهمی از تامین نیاز بازارهای جهانی را برعهده میگیریم؟ از آنجا که تامین مواد اولیه تولید فولاد برای تامین تقاضای داخلی و خارجی از اهمیت بسیاری برخوردار است، توجه به پیشنیازهای تولید فولاد در افق ۲۰۳۵ و حتی ۲۰۵۰ ضروری است. در واقع حیاتی است بدانیم با توجه به رشد تقاضا برای فولاد، صنایع سنگآهن چگونه خود را طی ۱۵ و ۳۰ سال آینده با شرایط جدید تطبیق میدهند؟ در دوره کوتاهمدت یعنی ۴ تا ۵سال آینده هم لازم است مواد اولیه موردنیاز این بخش به دقت تامین شود. از آنجا که شرایط اقتصادی کشور از نظر درآمدهای ارزی ناپایدار است، لازم است به حضور در بازارهای هدف صادرات فولاد دقتی دوچندان داشته باشیم تا وضعیت خود را تثبیت کنیم. طراحی سیاست فولادی با لحاظ افزایش پیوسته تولید موضوعی است که برای تثبیت افقهای کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت صنعت فولاد و سنگآهن کشور حیاتی است. توسعه سرمایهگذاری در صنعت فولاد و سنگآهن بهویژه در بخش مقاطع تخت میتواند یکی از مواردی باشد که جایگاه کشور را در زمینه تحقق اهداف کلان تثبیت کند.