محمد کشانی عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره اینکه آیا صنعت فولاد با کمتر از ۷۰ درصد ظرفیت خود در حال کار است، به «ایران» گفت: در برخی از زیرشاخه‌های فولاد طرح نامتوازن داریم؛ سال گذشته به میزان ۳۰ میلیون تن فولاد تولید شد که این امر ایران را به رتبه دهمین تولیدکننده فولاد جهان رساند؛ از عدد یاد شده ۱۴ میلیون تن مصرف داخلی و مابقی صادر شد. در حقیقت مازاد تولید صادر شد، اما در سایر زنجیره‌های تولید بخصوص صنایع پایین دستی فولاد چنین نیست. او ادامه داد: در بخش نورد به‌عنوان مثال ظرفیت در حدود ۵۰ هزار تن و لوله پروفیل هم ۱۰۰ هزار تن است که سرمایه‌گذاری زیادی برای ایجاد کارخانه‌های این حوزه صورت گرفته است اما این مجموعه‌ها ضمن آنکه فروش چندانی در بازار داخلی ندارند از مزیت صادراتی هم برخوردار نیستند. متأسفانه در این بخش چندین برابر نیاز کشور تولید انجام می‌شود.

عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تصریح کرد: در بخش فولاد و صنایع بالا دستی وضعیت بسیار خوب است و فعال نبودن ۷۰ درصد کارخانه‌های فولاد قابل قبول نیست، اما در برخی از بخش‌ها به‌دلیل اشتباه در محاسبه نیاز بازار، تولید توجیه اقتصادی ندارد. قاعدتاً در این بخش‌ها باید به فکر صادرات محصول باشیم. او در جمع‌بندی صحبت‌هایش گفت: ظرفیت مازاد بدون مطالعه و نبود مواد اولیه برای صنایع بالادستی باعث شده که برخی از واحدهای صنعتی مجبور به کاهش تولید شوند. در بخش اول تولید زیاد و مشتری کم است اما در بخش دوم که نیاز به تولیدات آنها وجود دارد به‌خاطر کاهش تولید، تحریم و نبود ارز نمی‌توان مواد اولیه را تأمین کرد به‌همین جهت کارخانه‌ها با وجود مشتری مجبور به کاهش تولید هستند.

کشانی خاطرنشان کرد: شرکت‌های تولیدکننده فولاد عنوان می‌کنند که اگر گندله و آهن اسفنجی داشته باشند میزان تولید سنگ آهن افزایش پیدا می‌کند لذا باید مشکلات را به‌صورت ریشه‌ای دید. در این میان در حوزه سیمان و کاشی و سرامیک هم چنین چالشی وجود دارد. تولید بخش‌های یاد شده در بازار اشباع شده است و واحدها مجبور به کاهش تولید شدند، لذا همانگونه که تأکید کردم برای رشد تولید نیاز به صادرات داریم.