اختصاصی معدن مدیا؛
نویسنده: مارال کاظمی
جهانی شدن دیگر مفهومی نظری و کلاسیک روی کاغذ نیست؛ امروز واقعیتی زنده است که ماهیت صنایع را شکل می دهد و قواعد رقابت را بازتعریف می کند. در جهانی که زمان و مکان؛ آن‌گونه که آنتونی گیدنز می‌گوید: فشرده شده‌اند، مرزها دیگر قدرت سابق را ندارند. سرمایه، فناوری، استانداردها و حتی ریسک‌ها، فراتر از مرزها جریان می یابند و سرنوشت صنایع را به یکدیگر گره می زنند. آنچه در پنجمین کنفرانس بین المللی راهبری شرکتی مطرح شد، تنها گزارش عملکرد یک شرکت نبود؛ روایتی بود از اینکه چگونه یک پیشران صنعتی ایرانی در قلب این جهان فشرده، مسیر تحول خود را پیدا کرده است؛ روایتی که فولاد مبارکه را از یک تولیدکننده ملی، به کنشگری منطقه ای و جهانی در عرصه فولاد سبز تبدیل می سازد.
قواعد رقابت دگرگون شده‌اند. کیفیت و قیمت، شرط لازم اند اما کافی نیستند. امروز اعتبار شرکت‌‌ها با معیارهایی سنجیده می‌‌شود که از دل جهانی شدن برآمده‌اند؛ کاهش ردپای کربنی، اقتصاد چرخشی، حکمرانی شفاف، و انطباق با استانداردهای ESG. این همان جایی است که نظریه جهانی شدن معنا پیدا می کند. گیدنز جهانی شدن را شدت یافتن روابط اجتماعی در سطحی سیاره‌ای می داند؛ یعنی تصمیم های یک بنگاه اقتصادی صنعتی در اصفهان، می تواند با استاندارد های بازار اروپا یا الزامات زیست محیطی شرق آسیا پیوند بخورد. از سوی دیگر، اولریش بک، متفکر جامعه ریسک، یادآوری می کند که جهانی شدن تنها جهانی شدنِ فرصت‌ها نیست؛ جهانی شدنِ خطرها نیز هست. بحران هایی مانند تغییر اقلیم، کمبود آب و آلودگی هوا مرز نمی شناسند و شرکت ها ناگزیرند به مسئولیت های فراملی خود تن بدهند.
مسیر فولاد مبارکه دقیقاً در دل این منطق جهانی شکل گرفته است. حرکت به سمت احیای هیدروژنی، افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر، بازچرخانی سرباره و قراضه، و طراحی فرآیندهای پاک، تنها تصمیم هایی صنعتی نیستند؛ پاسخ‌هایی هستند به نظم تازه ای که جهانی شدن ایجاد کرده است. در جهانی که رقابت نه بر سر حجم تولید، بلکه بر سر کیفیت پایداری است، تنها شرکت هایی می توانند بمانند که زبان مشترک جهان را بفهمند. فولاد مبارکه با بازنویسی زنجیره ارزش خود از تحول دیجیتال تا اقتصاد چرخشی این زبان را به خوبی فهمیده است.
در این مسیر، نظریه آلوین تافلر درباره موج سوم نیز معنایی پررنگ پیدا می کند. تافلر هشدار داده بود که صنایع سنتی ناچارند از منطق تولید انبوه عبور کنند و به اقتصاد دانش بنیان و فناوری های پاک روی آورند. انتخاب فولاد سبز، گام برداشتن در مسیر همین موج سوم است؛ موجی که تولید را از وابستگی به منابع خام به اتکای نوآوری، اطلاعات و انرژی پاک سوق می دهد.
بحران آب در اصفهان نیز نمونه ای است از چگونگی تلاقی چالش های محلی و منطق جهانی. در جهانی که منابع طبیعی کمیاب می شوند، مدیریت آب دیگر یک مسأله محلی نیست؛ بخشی از مسئولیت جهانی صنایع است. استفاده گسترده از پساب شهری، بازچرخانی آب صنعتی و توسعه انرژی های خورشیدی و بادی نشان می دهد که این شرکت نه فقط به تعهدات محلی و منطقه ای، بلکه به منطق جهانی شدن نیز پاسخ می دهد. این همان چیزی است که مانوئل کاستلز درباره اقتصاد شبکه‌ای می گوید؛ اقتصادی که ارزش آن از جریان های اطلاعات، سرمایه و فناوری ناشی می شود. دیجیتالی سازی خطوط تولید فولاد مبارکه، ورود آن به همین منطق شبکه ای است؛ جایی که نوآوری، داده و فناوری، ارزش واقعی می سازند.
در کنار این همه، مسئولیت اجتماعی نیز مفهومی تازه پیدا کرده است. پروژه های بزرگی چون غربالگری سرطان برای بیش از یک‌میلیون و هفتصد هزار شهروند، حمایت از کسب‌وکارهای محلی و روستایی، ایجاد شغل های پایدار و تقویت اکوسیستم نوآوری، نشان می دهد که مسئولیت اجتماعی دیگر یک طرح یا گزارش سالانه نیست؛ بخشی از هویت بنگاه هاست. همان طور که اولریش بک تأکید می کند، در جامعه ریسک، شرکت ها ناگزیرند فراتر از تولید، به حفاظت از زندگی، سلامت و آینده مردم نیز بپردازند.
در جهان فشرده و درهم‌تنیده امروز، همواره این پرسش در پس ذهن ها جاری است که یک صنعت چگونه می تواند میان فشار استاندارد های جهانی، کمبود منابع و موج عظیم رقابت شبکه ای، راهی تازه برای زیستن و رشد کردن بیابد؟
فولاد مبارکه پاسخ خود را از قلب انتخاب هایی یافته که هرکدام روایت مستقلی از بلوغ صنعتی و فهم زمانه اند؛ احیای هیدروژنی، بازچرخانی مواد، اقتصاد چرخشی، انرژی های پاک، و داده محوری که ستون های اقتصاد شبکه ای را می سازند.
این مسیر، صرفاً مجموعه ای از پروژه ها نیست؛ تلاشی است برای بازآفرینی رابطه صنعت با محیط زیست، جامعه و آینده.حرکتی آهسته اما پیوسته که نشان می دهد آینده صنعت، نه در تکرار گذشته، بلکه در توان سازگاری، در صدای آرام فناوری های پاک و در فهم مسئولیت های فرامرزی ساخته می شود.
اینجا، در امتداد این روایت، فولاد مبارکه جایگاه خود را از یک تولیدکننده فراتر می برد و به نمونه ای از توسعه مسئولانه ارتقا می دهد؛ توسعه ای که از درون انتخاب های آگاهانه می روید و آینده‌ای سبزتر و انسانی‌تر را ممکن می‌کند؛ آینده ای که نه در یک جهش، بلکه در تداوم همین گام های سنجیده و بی صدا شکل می‌گیرد.
دفتر مرکزی:
کد پستی:
تماس با دفتر رسانه: