امین اردستانی اظهار داشت: شرکت ما، اولین تولیدکننده کنسانتره در استان اصفهان است و جانمایی آن را به منظور سهولت حمل و نقل جادهای، در شهرستان نائین در نظر گرفتیم. با اینکه تمام تجهیزات و زیرساختهای لازم برای راهاندازی این واحد اندیشیده شده بود اما یک پروسه طولانی را برای اخذ مجوزهای لازم، گذراندیم.
وی افزود: در حال حاضر، سنگآهن مورد نیاز خود را از شرکتهای تولید سنگآهن تهیه میکنیم اما داشتن معدن اختصاصی در برنامههای فاز دو طرح توسعه ما وجود دارد. عیار سنگآهن مورد استفاده ما، ۴۵ تا ۵۰ درصد بوده که در کنسانتره به ۶۵ تا ۶۷ درصد میرسد که هم قابلیت مصرف در صنایع داخلی و هم قابلیت صادرات را دارد. فاز نخست کارخانه، با ظرفیت ۱۵۰هزار تن در سال در حال تولید است و فاز دوم توسعه، با ظرفیت سالانه ۳۰۰ هزار تن و در زمینی به مساحت سه هکتار و سولهای به مساحت ۲۵۰۰ متر در حال راهاندازی است.
رئیس هیئت مدیره شرکت معدنیار اسپادانا اذعان کرد: به دلیل تعداد زیاد کارخانههای فولادسازی، بازار فروش کنسانتره از رونق خوبی برخوردار بوده و همچنین با افزایش قیمت آن در بازار جهانی، صادرات آن سودآور است. عمده چالشهایی که تولیدکنندگان کنسانتره با آن مواجه هستند، قوانین دولتی و حل و فصل کردن امورات بیمهای و مالیاتی است.
اردستانی با اشاره به معضل کمبود آبی که کارخانههای کنسانترهسازی با آن روبهرو هستند، بیان کرد: تامین آب برای تولید کنسانتره، معضل جدی تمام تولیدکنندگان است؛ چراکه برای تولید کنسانتره سنگآهن مقدار زیادی آب مصرف میشود. علیرغم اینکه کارخانه ما در منطقه کویری قرار دارد اما آب مورد نیاز خود را از حلقه چاهی که در مجموعه ما است، تامین میکنیم و تاکنون با کمبود آب مواجه نبودیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در خط تولید کارخانه خود بازیابی باطله و آب در نظر گرفت شده است، عنوان کرد: در خط تولید، تیکنرهایی تعبیه شده که در مرحله اول ۳۰ تا ۴۰ درصد رطوبت باطله را میگیرد اما فرآوری مجدد باطلهها با توجه به عیار ناچیز آهن آنها و مصرف بالای آب، به صرفه نیست؛ گرچه بسیاری از مجموعههای اطرف به برداشت باطله ابراز تمایل دارند.
رئیس هیئت مدیره شرکت معدنیار اسپادانا با اشاره به معضلات تامین مواد اولیه، اظهار کرد: کار کردن با معدنداران شرایط خاص خود را دارد و باید قراردادهای بلند مدت با آنها عقد شود اما آنها گاهی بر حسب شرایط، ترجیح میدهند تا تولیدات خود را به مشتریان دیگر بفروشند. مشکل دیگری که وجود دارد، نوسانات هزینه حمل و نقل است که باعث میشود نتوانیم برای خرید و فروش، برنامهریزی کنیم.
اردستانی در پاسخ به این سوال که پروسه فرآوری و عیارسازی به چه صورت انجام میشود، توضیح داد: در کانسارهای عیار متوسط سنگآهن، میزان آهن پایین بوده و مقدار عناصر مزاحم بیش از حد مجاز است. به همین دلیل، برای پرعیارسازی از روشهای پیشرفتهتر و پیچیدهتری اقدام به تولید کنسانتره میشود. مدار فرآوری به طور کلی از واحدهای خردایش، آسیاکنی، پرعیارسازی و آبگیری تشکیل شده است.
وی افزود: اولین مرحله در کارخانه، با ورود ماده معدنی به سنگشکن آغاز میشود. در این بخش، قطعات بین ۲۵ تا ۱۰۰ سانتیمتر به ابعاد کوچکتر از ۲۰ سانتیمتر خرد میشوند. البته در ورودی سنگشکن، سرند ثابت گریزلی نصب میشود که روزنههای آن برابر با ابعاد محصول خروجی از سنگشکن است. به این ترتیب، ابعاد ریزتر وارد سنگشکن نمیشود تا مبادا خردتر شوند. سپس مواد معدنی خرد شده، با نوار نقاله وارد مرحله بعدی سنگشکن و سرند میشود. در این بخش که بسته به ابعاد و خصوصیات مواد معدنی ممکن است از دو مرحله سنگ شکنی خشک تشکیل شده باشد، از سنگشکن مخروطی استفاده میشود و ابعاد مواد معدنی تا اندازه ۳۰ میلیمتر کاهش مییابد. خردایش چند مرحلهای، به منظور کنترل دانهبندی و جلوگیری از خردایش بیش از حد ماده معدنی انجام میشود.
رئیس هیات مدیره شرکت معدنیار اسپادانا در ادامه بیان کرد: مواد معدنی با ابعاد کمتر از ۳۰ میلیمتر، به منظور خردایش بیشتر وارد مرحله آسیاکنی میشود که به صورت تر انجام میپذیرد. در این مرحله، مواد توسط آسیای خودشکن یا نیمه خودشکن و یا آسیای غلتکی فشاری تا اندازه ۵۰ میکرون آسیا میشوند. این ماده سپس به مرحله بعدی هدایت میشود و در آنجا توسط آسیاهای گلولهای مورد خردایش بیشتر قرار میگیرد. در این قسمتها که خردایش در محیط تر انجام میپذیرد، ابعاد خردایش توسط هیدروسیکلونها کنترل میگردد و هدایت مواد که در آب شناور هستند و ترکیب اسلاری را ایجاد کردهاند، توسط پمپها انجام میشود.
اردستانی مرحله سوم را پرعیارسازی نامید و اذعان کرد: ذرات بعد از عبور از مرحله آسیاکنی به ابعاد بسیار ریز رسیدهاند و لازم است به منظور جدا کردن مواد با ارزش از ترکیبات باطله داخل اسلاری، وارد مرحله بعدی شوند. اسلاری توسط پمپ به مرحله جدایش مغناطیسی هدایت میشود. جداکنندههای مغناطیسیتر، عموماً جداکنندههای نوع درام هستند. اسلاری از روی این درامها که دارای خاصیت مغناطیسی هستند عبور داده میشود. کانیهای آهندار به درام میچسبند و در انتهای درام، توسط یک تیغه از روی درام جمعآوری میشوند. سایر کانیهای موجود در اسلاری نیز از تهریز تجهیز خارج میشوند.
وی در پاسخ به این سوال که جداکنندههای مغناطیسی دارای چه انواعی هستند، تصریح کرد: این جداکنندههای مغناطیسی دارای انواع شدت پایین، شدت متوسط، شدت بالا و گرادیان بالا هستند که انتخاب آنها براساس خواص مواد معدنی و تست فرآوری که قبلاً روی ماده معدنی به انجام رسیده است، صورت میپذیرد و در صورتی که عناصری مانند فسفر و گوگرد در کنسانتره وجود داشته باشد، از روش فلوتاسیون برای جدایش مواد مزاحم از کنسانتره استفاده میشود.
رئیس هیات مدیره شرکت معدنیار اسپادانا روش فلوتاسیون را اینگونه تشریح کرد: در این روش از اختلاف خواص شیمیفیزیکی سطح مواد، برای جدایش آنها از یکدیگر استفاده شده و سطح کانی با ارزش توسط کلکتور آبران میشود. برای تنظیم آبران کردن سطوح کانی با ارزش، خصوصیات محیط از جمله PH محیط آبی به دقت تنظیم میگردد. کانی مذکور در محیط آبی قرار داده میشود و در این محیط، حبابهای هوا ایجاد میگردد. از آنجایی که سطح کانی آبران شده است، به راحتی به حباب هوا چسبیده و در سطح سیال شناور میگردد. برای پایدار نمودن حباب هوا و جلوگیری از ترکیدن آنها و نیز جلوگیری از الحاق حبابهای هوا با یکدیگر، از موادی به نام کفساز استفاه میشود.
اردستانی در خصوص مرحله آخر فرآیند کنسانترهسازی، بیان کرد: سنگآهن پرعیار شده حاوی مقادیری آب است که باید آبگیری و خشک گردد و رطوبت آن به ۹ تا ۱۰ درصد برسد. به همین منظور از فیلترها برای جدایش آب کنسانتره به دست آمده، استفاده میشود. سپس کنسانتره آبگیری شده به انبار محصول منتقل و در آنجا دپو میگردد.
وی خاطرنشان کرد: باطله نیز برای آبگیری به سمت تجهیزاتی بنام تیکنر هدایت میشود. در آنجا مواد جامد تهنشین شده و آب به صورت سرریز از بالای تیکنرخارج میشود. ذرات جامد تهنشین شده نیز توسط بازوی جمعکننده کف تیکنر به سمت مرکز هدایت و توسط پمپ به سمت سد باطله هدایت میشوند. برای افزایش سرعت تهنشینی این مواد از مواد شیمیایی پلیمری به نام فلوکولانت استفاده میشود که باعث چسبیدن ذرات باطله به یکدیگر و افزایش سرعت سقوط آنها میشود.
منبع: فلزات آنلاین