دینگ دینگ
مسافرین و همراهان محترم پرواز صنعت، به‌دلیل شرایط عمومیِ جمیع ناترازی‌ها، تا لحظاتی دیگر در مقصدی نامعلوم، فرودی سخت خواهیم داشت.
کمربندهاتون رو محکککم ببندین و به علامت کاهش تولید توجه کنید.
سالی که نکوست از همین ابتدای سال تَقش درآمد.
بهارانی که باید نوید رویش و زایشی نو باشه، با نامه‌ی وزارت نیرو لرزه‌ای شدید به ستون فقرات صنایع وابسته‌ی معدنی وارد کرد.
خبر کوتاه بوده: تولیدتون رو کاهش بدین.
به همین صراحت و سادگی.
این یعنی خواب صنعت
این یعنی زیان عدم‌النفع
این یعنی شکستن کمر تولید
این یعنی عمل کردن به شعار سال!
صنایع آهنی و فولادی با شروع سال انبارهای مواد اولیه‌ی خود را انباشته و به امید افزایش تولید و رشد سود سالانه آستین همت بالا زدند که با فرمان زودهنگام کاهش تولید و تنظیم جدول خاموشی‌ها در نخستین ماه سال، با شیبی سریع و بی‌بازگشت به تونل وحشت رکود و زیان و افت راندمان پرتاب شدند.
مسئولین محترم،
مدیران محترم کشوری،
برنامه‌ریزان طرح‌های توسعه،
بیایید صادق باشم.
تحریم هست، درست.
خشکسالی هست، درست.
در همه‌ی سطوح، ناترازی هست، درست.
نقش شما چیست؟
چه تدبیری اندیشیده‌اید؟
تأثیر بود و نبود شما کدام است؟
انتظار بارش برف و باران که کار عوام‌الناس است.
امید به رفع تحریم‌ها که آرزوی همه‌ی هموطنان است.
شما، دقیقاً نقش شما چیست؟
اینکه باز هم به مردم امر به صرفه‌جویی کنید؟
همه چیز را به گردن دشمن بیاندازید؟
جدول خاموشی صادر کنید؟
کلید قطع کار صنایع را بزنید؟
گاز نداریم
برق نداریم
آب نداریم
هوا نداریم
و باز در پیام‌ها و مصاحبه‌ها آمار رشد دهید و امید به بهبود و خبر از وضعیت گل و بلبل…
واقعیت ساده‌تر از این‌هاست.
سال سختی‌ست
بی‌هیچ کورسوی امید
ورود به پنجمین سال خشکسالی
ناترازی‌های عمومی
تشدید تحریم‌ها
بحران منطقه‌ای
تهدیدات جهانی
دستِ بسته‌ی مسئولین
و شیب تند تورم و ضررهای انباشته.
پس
مسافرین و همراهان محترم پرواز صنعت، لطفاً کمربندهای خود را محکککم ببندید.
✍️ نظام‌الدین عرب‌زاده جمالی
دفتر مرکزی:
کد پستی:
تماس با دفتر رسانه: