سیاستگذار به انرژیهای تجدیدپذیر در چین با موضوع اتکا بر ظرفیت اقتصادی قدرتمند این کشور شناخته میشود. در حال حاضر چین با حدود ۵۵ درصد تولید جهانی فولاد و بیش از ۶۰ درصد انتشار گازهای گلخانهای در این صنعت، نقش مهمی در آینده فولاد جهان دارد. انتشار دیاکسید کربن چین به ازای هر تن فولاد ۲٫۳۳ تن است، بالاتر از متوسط جهانی ۱٫۹۲ تن. دولت چین با طرح ملی «۱+N» و سیستم تبادل انتشار گازهای گلخانهای (ETS CH) از سال ۲۰۲۱ تلاش به کاهش کربن دارد.
این سیستم تاکنون ۳۵ درصد انتشار دیاکسید کربن اقتصاد چین را پوشش داده و سهمیههای اعتبار کربن بین ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ معادل ۶۳۴ میلیون تن دیاکسید کربن با ارزش ۶٫۰۶ میلیارد دلار معامله شده است. از ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۶، هشت بخش از جمله صنعت فولاد با ۱۷ درصد انتشار، مشمول تخصیص سهمیه خواهند شد.
هزینه انتشار دیاکسید کربن اضافی در بخش انرژی به ۱۲٫۵ دلار به ازای هر تن رسیده است که انگیزه کاهش آلایندگی است. طرح «اقدام برای صرفهجویی انرژی و کاهش انتشار کربن در صنعت فولاد» و محدودیت بهرهبرداری دورهای واحدهای فولادسازی آلاینده نیز اجرا میشود.
دولت ساخت واحدهای جدید فولاد با استانداردهای کاهش انتشار کربن و جایگزینی زغالسنگ را محدود کرده و تعرفههای برق را بر شرکتهای آلاینده بالاتر برده است. هدف کاهش مصرف برق و زغالسنگ و انتشار دیاکسید کربن تا پایان ۲۰۲۵ تعیین شده است.
تولید فولاد با کوره قوس الکتریکی (EAF) به عنوان راه میانبر کاهش کربن در چین در حال توسعه است. هدفگذاری افزایش سهم این روش از ۱۰ به ۲۰ درصد تولید فولاد تا ۲۰۲۵، با چالش کمبود قراضه مواجه است. برنامههایی برای افزایش تامین قراضه و محدودیت صادرات آن وجود دارد.
چین پیشتاز تولید هیدروژن است ولی سهم هیدروژن سبز هنوز کم است. با این حال، ظرفیت تولید هیدروژن سبز تا ۲۰۲۴ به ۱۲۵ هزار تن افزایش یافته و برنامهریزی برای توسعه بیشتر وجود دارد. کاربرد هیدروژن در فولاد هنوز محدود است اما پروژههایی مانند شرکت HBIS Group در حال توسعه فولاد سبز با هیدروژن هستند.
کاهش ظرفیت تولید فولاد آلاینده و بازسازی صنعت فولاد در دستور کار است و انتظار میرود کاهش ظرفیت سالانه حدود ۵۰ میلیون تن باشد. این اقدامات به کاهش انتشار دیاکسید کربن در صنعت فولاد چین کمک خواهد کرد.
منبع: فلزات آنلاین