از ۲۰۳۰ به بعد، فولادسازی سنتی اروپا می‌سوزد و کوره‌های قوس الکتریکی جانشین می‌شوند. اما بحران قراضه آهن، موتور این تحول، به سرعت بازار را به آشوب کشیده و آینده سبز صنعت فولاد را به خطر انداخته است.

صنعت فولاد اروپا در حال تجربه یک زلزله بزرگ است. کوره‌های بلند سنتی که سال‌ها ستون فقرات این صنعت بودند، به خاطر قوانین سختگیرانه کربن‌زدایی از دور خارج می‌شوند و جای خود را به کوره‌های قوس الکتریکی می‌دهند. اما این تغییر به یک کابوس تبدیل شده است چون قراضه آهن، سوخت اصلی این کوره‌ها، در بازار به شدت کمیاب و گران شده است.

تقاضا برای قراضه آهن مثل سیل است، اما عرضه ناپایدار و کنترل نشده است. در ایتالیا فقط، سالانه ۱۹ میلیون تن قراضه مصرف می‌شود که یک سوم آن وارداتی است. این عدد روز به روز بیشتر می‌شود و بازار بدون هیچ نظارتی رو به انفجار است.

اتحادیه اروپا هم که از یک طرف دنبال پاکسازی صنعت فولاد است، از طرف دیگر اجازه می‌دهد حجم عظیمی از قراضه صادر شود، چیزی حدود ۸ میلیون تن در نیمه اول ۲۰۲۵ که بیشترش راهی ترکیه شده است. این تعارض مثل بنزین روی آتش است و قیمت قراضه را به ۳۵۰ دلار در هر تن رسانده؛ پیش‌بینی می‌شود تا ۲۰۲۶ به ۳۸۰ دلار برسد.

کارشناسان هشدار می‌دهند اگر بازار قراضه کنترل نشود و صادرات بی‌رویه ادامه یابد، کل پروژه‌های کربن‌زدایی فولاد اروپا به یک شکست بزرگ تبدیل خواهد شد. آینده فولاد سبز اروپا، در دست سیاست‌ها و مدیریت بازار قراضه است و هر لحظه ممکن است این بازار آشفته، همه نقشه‌ها را به هم بریزد.

منبع: فولادبان