ورود شرکت های معدنی به حلقه های پایین دست مشکلاتی را به همراه داشته که فولادی ها را نسبت به تامین مواد اولیه در آینده نگران کرده است، اما شاید راهکار اصلی برای حل مشکلات تغییر رویکرد دولت نسبت به فعالیت های معدنی باشد.

به گزارش معدن مدیا، تامین مواد اولیه امروز به یکی از اصلی ترین دغدغه های تولید کنندگان فولاد تبدیل شده است. نگرانی که توانسته بخشی از فعالیت فولادی ها را به سمت حضور در بخش معدن پیش برد.
اما در آن سوی ماجرا، شرکت های بزرگ معدنی با دیدگاه ایجاد ارزش افزوده بیشتر، حضور در بخش های پایین دست را در برنامه های توسعه ای خود پیش بینی کرده اند، اتفاقی که می تواند در ادامه و با توسعه هرچه بیشتر معدنی ها، توازن در زنجیره تامین را برهم زند.
دبیر انجمن سنگ آهن ایران در گفت و گو با «معدن مدیا» با اشاره به چالش تامین مواد اولیه، اظهار کرد: در زمینه تامین مواد اولیه، نگرانی های موجود کاملا درست است. متاسفانه توجه به بخش بالادست زنجیره بسیار کم بوده و این کمبود را نمی تواند در زمانی کوتاه جبران کرد.
سعید عسکرزاده ادامه داد: برای جبران این مشکل نیازمند تغییر رویکرد حاکمیت هستیم. درواقع باید نگاه ها نسبت به بالادست تغییر کند. امروز رویکرد ها به بخش معدن با افزایش مطالبات نقدی همراه است، در حالی که این موضوع می تواند فعالیت ها را مختل کند.
وی تصریح کرد: در بحث توسعه معادن می توانیم مطالبات غیرنقدی داشته باشیم، یعنی در کنار فعالیت معادن توسعه منطقه و اشتغالزایی را محقق کنیم. درنتیجه به جای مطالبات نقدی باید به سمت واقعی شدن قیمت ها رفت. با چنین تصمیمی بدون شک دولت نیز در تحقق برنامه های خود موفق خواهد بود.
به گفته دبیر انجمن سنگ آهن ایران، با چنین دیدگاهی انتظارات فولادی ها نیز مرتفع خواهد شد اما متاسفانه این دیدگاه در بین دولت دیده نمی شود.
وی با اشاره به حضور معدنی ها در حلقه های پایین دست، اظهار کرد: بدون شک ورود هر دو بخش معدن و فولاد به بخش مقابل خود کار اشتباهی است اما باید به این نکته اشاره داشت که فولادی ها با توجه به نگرانی درباره تامین مواد اولیه این حضور قبل درک است.

در حالی فولادی ها وارد بخش معدن شده اند، که درباره تامین مواد اولیه دغدغه هایی وجود دارد اما شرکت های معدنی در پی دست یابی به ارزش افزوده بیشتر به سراغ فعالیت در پایین دست رفته اند.
عسکرزاده در پایان تاکید کرد: راهکار درست برای حل این مشکل دولت باید تعیین تکلیف کرده و به عنوان مثال سهام شرکت های معدنی را تا سقف 40 درصد در اختیار مجموعه های فولادی قرار بگیرد. درواقع باید در سرمایه گذاری ها فولادی ها را شریک کرد.