بزرگترین مشکلی که همیشه به بازارهای ما آسیب وارد کرده؛ شک و تردید و ترس بوده که باعث شده همیشه فنر تقاضا فشرده شده و در نهایت همچون یک انرژی فشرده شده پشت سد؛ عاقبت باعث ایجاد خرابی و نوسان گردد . بازار آهن و فولاد با این روند دچار افت شدید قیمت و خروج از مسیر منطقی خواهد شد.

به گزارش معدن مدیا به نقل از آرتان پرس ، با توجه به فاصله ۲۶ درصدی حوزه شمش به نسبت نرخ قراضه آهن می توان ادعا کرد که بازار آهن و فولاد ایران وارد یک فاز جدیدی از افت قیمت ها شده است. تقریبا می‌توان گفت که مارجین این حوزه به اصطلاح کاملا خشک یا به عبارت دیگر حباب این حوزه کاملا تخلیه گردیده است. کاهش بیشتر نرخ شمش در حوزه فولادسازی، با توجه نرخ کنونی مواد اولیه و همچنین نرخ صادراتی شمش، حکم حباب منفی در این بازار را خواهد داشت. باید دقت داشت که این افت قیمت ها شاید در کوتاه مدت یک شوی تبلیغاتی برای کنترل بازار باشد.اما تجربه نشان داده است که بازار بعدا این حباب منفی را با التهابات فضایی جبران خواهد کرد.

تعمیم افت قیمت آهن و فولاد به تمام بازار

صرفا نمی توان افت قیمت آهن و فولاد را به حوزه معادن و شمش فولادی معطوف کرد. به نظر می رسد که حوزه نورد نیز از این موضوع متاثر شده است. در تحلیل های قبلی وضعیت نا به سامان نوردکاران و تعطیلی های سراسری کارگاه های نورد را هشدار داده بودیم. این حباب منفی می تواند وضعیت این بخش را وخیم تر کند. در حوزه نورد اما، مارجین ۱۵ درصدی، نشانی کاهش بیش تر قیمت ها را می‌دهد. نتیجه اینکه تخلیه حدود ۵ درصد دیگر از مازاد مارجین این حوزه؛ آدرس میلگرد ۱۳ هزار تومانی یا حدود ۱۴،۲۰۰ تومانی را با احتساب مالیات ارزش افزوده می دهد.

افت قیمت آهن و فولاد در ایران نه در مسیر نزول و نه در مسیر صعود تابع منطق است . بزرگترین مشکلی که همیشه به بازارهای ما آسیب وارد کرده؛ شک و تردید و ترس بوده که باعث شده همیشه فنر تقاضا فشرده شده و در نهایت همچون یک انرژی فشرده شده پشت سد؛ عاقبت باعث ایجاد خرابی و نوسان گردد .

افت قیمت آهن آلات همراستا با شروع کار دولت جدید

افت شدید قیمت تقریبا از شروع به کار دولت جدید تسریع شده است. بخشی از این افت قیمت را می توان معطوف به فروکش کردن هیجانات دانست. به نظر می‌رسد که زنجیره تامین فولاد کشور نه تنها با توجه به نرخ مواد اولیه در بازار داخلی شامل آهن اسفنجی و قراضه آهن به کف نرخ تعادلی نزدیک شده. بلکه حتی با در نظر گرفتن ضریب ۸۵ درصدی نرخ شمش صادراتی cis و نرخ دلار نیمایی نیز، نرخ کنونی شمش در بازار داخلی، نرخ تعادلی دیده می شود.

در این میان، برخی از اخبار منتشر شده از افزایش نرخ شمش صادراتی ایران تا ۶۳۰ دلار/تن هم در گزارشات اخیر دیده شده است. فعلا از این ارقام هم صرفنظر کردیم. هرچند که نشانه های مثبتی از بازارهای صادراتی cis هم به گوش رسید. بطوریکه افزایش نرخ شمش صادراتی منطقه با توجه به اشتیاق وارد کنندگان چینی با توجه به کاهش دستوری حجم تولید فولاد آنها، دور از انتظار نخواهد بود.

ریسک کاهش نرخ دلار در شرایط فعلی بازار آهن وفولاد

تنها عوامل محتملی که این روزها میتواند جو روانی منفی بازار فولاد کشور را همچنان منفی نگه دارد؛ یکی “ترس از کاهش نرخ دلار نیمایی” و دیگری “کاهش ضریب تعیین نرخ پایه عرضه فولاد کمتر از ۸۵ درصد در بورس کالا” خواهد بود. حالا نگاه ها و انتظارات به فرارسیدن ماه مهر و خروجی تصمیمات وزارت صمت دوخته شده است.به نظر می رسد که اگر نرخ دلار نیمایی همراستا با ارز آزاد پایین بیاید نرخ آهن و فولاد در ایران با شیب تندتری کاهش خواهد شد. قبلا در خصوص دلاریزه شده بازارها در ایران هشدار داده بودیم. متاسفانه این روند می تواند زیرساخت اقتصادی صنایع را سست کند.

لزوم هدایت بازار آهن و فولاد به سمت بورس کالا

در شرایط فعلی شاید بهترین کار این باشد که بازار را معطوف به بورس کالا کرد. باید از ساختار بورس برای تنظیم قیمت ها حمایت کرد. قطعا این کاهش قیمت در بازار آهن و فولاد به سودی هیچ کسی تمام نخواهد شد. میلگرد ۱۴ هزارتومانی اگر با همین نرخ صادر شود فقط یک سوبسیت به کشورهای مقصد خواهد بود. عرضه فولاد و محصولات چرخه زنجیره فولاد در بورس کالا با استقبال مواجه خواهد شد اگر این عرضه‌‌ها در زمان مناسب و شرایط مورد علاقه خریداران صورت پذیرد. خرید مذاکره‌ای به دلیل تنوع در نوع پرداخت برای کارخانه‌ها جذاب‌تر از تهیه مواد اولیه از طریق بورس کالاست. خریداران در بورس مکلف هستند که کل وجه کالا را در زمان مقتضی پرداخت کنند. به همین دلیل استقبال لازم از توزیع محصولات در بورس کالا وجود ندارد و استقبال از مواد اولیه زنجیره فولاد مانند کنسانتره هم به همین شکل است.

اعتمادسازی در فضای بورس چالش برانگیز است

ساختار بورس ایران در تیرماه سال گذشته بخش زیادی از اعتماد عمومی را از دست داده است. در شرایط فعلی بازار به شدت به این اعتماد نیاز دارد و بورس کالا متاسفانه این فرصت را سوزانده است. ساختار بورس کالا در ایران در شرایط فعلی مناسب تنظیم بازار آهن و فولاد نیست. عملی شدن عرضه زنجیره فولاد در بورس مستلزم این است که اعتماد خریدار و فروشنده نسبت به بورس ایجاد شود.

بورس تهران سال گذشته رزومه بسیار تاریکی از برخورد غیرمنطقی را نشان داده است. این موضوع به شدت به بازار های کالایی لطمه زده است. مشکلی که در بورس وجود دارد، این است که عرضه‌کنندگان در ابتدا خوب عمل می کنند. آنها از خریدار نداشتن محصولات خود در ابتدا به دلیل باز شدن راه صادراتی استقبال می‌کنند. اما تا زمان رسیدن محصولات به بنادر ممکن است قیمت‌ها افت کنند (مشابه زمان حال) و نتوانند صادر کنند.

لزوم همراستایی قیمت آهن و فولاد در ایران با قیمت های جهانی

هر موفع که قیمت های ایران از بازارهای جهانی فاصله گرفت تجربه نشان داده که زیان ایجاد شده است. جدا کردن قیمت محصولات داخلی از قیمت‌های جهانی غیر ممکن است. هر نوع قیمت محصولات زنجیره فولاد در جهان به بازار داخلی منعکس می‌شود و اگر قرار باشد که قیمت بیلت به هر مقداری برسد، تأثیر خود را روی کنسانتره، گندله و آهن اسفنجی می‌گذارد چرا که بر اساس نرخ کدال قیمت ها ضریبی از شمش صادراتی فولاد خوزستان هستند.

اهالی بازار به شدت درگیر نوعی دودلی و شک توام با سرگردانی مواجه هستند؛ وزارت صمت هر چه سریع‌تر می بایست جزییات برنامه خود برای تنظیم بازار داخلی را مشخص کند تا به نوعی اهالی بازار از بلاتکلیفی رهایی یابند‌. سمت و سوی بازارهای جهانی تقریبا تا حدودی توام با ثبات و سیگنالهای حمایتی بازار وارداتی چین مشخص شده اما وضعیت روند نرخ دلار و فرمولی که قرار است برای تنظیم نرخ بازار داخلی فولاد کشور در دولت جدید اعلام شود؛ هنوز در ابهام دیده شده و مشخص نیست .