رئیس سازمان نظام مهندسی معدن ایران گفت: ما اگر می‌خواهیم در بخش معدن توسعه پایدار و ارزش افزوده داشته باشیم و از خام‌فروشی جلوگیری کنیم، تنها راه حل آن توسعه کمی و کیفی صنایع معدنی است تا بتوانیم مواد معدنی را به درستی فرآوری کنیم به طوری که چندین نوع از مواد معدنی ما پس از فرآوری به چند ده محصول تبدیل می‌شوند که این محصولات می‌توانند زنجیره‌های متعدد صنعتی را در کشور ایجاد کنند. امروزه معدن در تولید ناخالص داخلی تنها یک درصد سهم دارد که با اقدامات ذکر شده اگر رعایت شوند، این سهم می‌تواند در کوتاه مدت به بالای ده درصد برسد.

به گزارش معدن مدیا به نقل از روابط عمومی سازمان نظام مهندسی معدن ، تقی نبئی رئیس سازمان نظام مهندسی معدن ایران در خصوص مشکلات بخش معدن که باعث پایین بودن کیفیت فضای کسب و کار و فرار سرمایه شده است اظهار داشت: بخش قابل توجهی از مشکلات معدن مربوط به حوزه حاکمیت است، حاکمیت آنچه را که در وظایفش بوده انجام نداده و مشکلات زیادی از جمله ضعف قوانین و برخوردهای سلیقه‌ای را به وجود آورده است.همچنین بحث مغایرت حوزه معدن با حوزه های دیگر را داریم که معارضین بخش معدن تلقی می شوند از جمله: حوزه وقف، محیط زیست، منابع طبیعی، نظامی، انتظامی و… که سایه سنگینی بر فضای کسب و کار انداخته است.

وی افزود: بخش دیگری از مشکلات که باز به حاکمیت برمی‌گردد، صدور مجوزهای معدنی است که باید به اشخاصی انجام شود که اهلیت این کار از جمله توان مالی و فنی را داشته باشند، و تا امروز ۱۱ هزار پروانه بهره‌برداری صادر شده که ۶ هزار از این پروانه ها متوقف شده اند.

در بحث دیگر حاکمیت، ضعف نظارتی خیلی مشهود است، اغلب معادن در نقاط دورافتاده و صعب‌العبور هستند و این ضعف نظارتی باعث شده که بخش زیادی از ظرفیت معادن ما معطل مانده و آنطور که باید و شاید در خدمت اقتصاد کشور قرار نگیرد.

نبئی در ادامه گفت: مشکل دیگر نگاه سنتی هست که به بخش معدن وجود دارد و این نگاه سنتی به ویژه وقتی که از سوی حاکمیت به فعالان دیگر تسری پیدا می‌کند، مانع معدن‌کاری مهندسی و حرفه‌ای که مبتنی بر اهداف اقتصادی و توسعه ای است شده و باعث می‌شوددنبال می‌شود به اهداف تعیین شده دست پیدا نکنیم.

رئیس سازمان نظام مهندسی معدن ایران در پاسخ به اینکه چقدر برای پایداری و رشد بخش معدن و البته تکمیل زنجیره ارزش مواد معدنی و جلوگیری از خام فروشی سرمایه گذاری شده است گفت: بحث تکمیل زنجیره ارزش مواد معدنی تا زمانی که صنایع معدنی متناسب با ظرفیت استخراجی ما در کشور شکل نگیرد، بخش معدن در جا خواهد زد و آن کارایی مطلوب را نخواهد داشت.ما تا به امروز بخش زیادی از ظرفیت معادن را به صورت ابتدایی فرآوری می‌کنیم، عمده مصرف خاک‌های صنعتی ما و کانی‌های رُسی در بدنه کاشی مصرف می‌شود و همچنین عمده مصالح کانی‌های غیر فلزی در مصالح ساختمانی مثل سیمان مصرف دارد که از ابتدایی‌ترین صنایع است، ما هنوز سراغ عناصر نادر خاکی نرفته‌ایم، ما اگر می‌خواهیم در بخش معدن توسعه پایدار و ارزش افزوده داشته باشیم و از خام‌فروشی جلوگیری کنیم، تنها راه حل آن توسعه کمی و کیفی صنایع معدنی است تا بتوانیم مواد معدنی را به درستی فرآوری کنیم به طوری که چندین نوع از مواد معدنی ما پس از فرآوری به چند ده محصول تبدیل می‌شوند که این محصولات می‌توانند زنجیره‌های متعدد صنعتی را در کشور ایجاد کنند. امروزه معدن در تولید ناخالص داخلی تنها یک درصد سهم دارد که با اقدامات ذکر شده اگر رعایت شوند، این سهم می‌تواند در کوتاه مدت به بالای ده درصد برسد.

نبئی در پایان گفت: از نظر شاخص کسب و کار بخش معدن نیز به فراخور فضای کسب و کار حاکم بر جامعه از فضای مطلوبی برخوردار نبوده و می‌توان گفت که حتی به دلیل ضعف امنیت و ریسک سرمایه‌گذاری، میزان سرمایه‌گذاری در بخش معدن، بسیار پایین است و این بزرگترین چالش کسب و کار بخش معدن ماست.