تحلیلگران بر این باورند که رکود در شاخص های تولیدی چین هنوز به طور کامل در قیمت فلزات مهم منعکس نشده است. دو ماه متوالیست که شاخص رسمی مدیران خرید در چین زیر 50 واحد است که در نتیجه یک سری قرنطینه های ویروس کرونا در شهرهای بزرگ از جمله شانگهای بود. در کل سیاست کووید صفر چین نگرانی ها را بیشتر هم کرده است. قرنطینه‌های مداوم، رسیدن به هدف رشد اقتصادی 5.5 درصدی برای سال 2022 را برای چین چالش‌برانگیزتر می‌کند.

با افزایش نگرانی های اقتصادی چین، شاید تعجب آور باشد که قیمت برخی از فلزات صنعتی کلیدی بیشتر از این کاهش نیافته از جمله سنگ آهن که بازار آن وابستگی 70 درصدی به تقاضای چین دارد.

قیمت فعلی سنگ آهن خلوص 62 درصد کمتر 150 دلار است و هنوز فاصله زیادی با قیمت حدود 106 دلاری اکتبر 2021 دارد یعنی آخرین باری که شاخص پی ام آی به زیر 50 واحد رسیده بود.

علاوه بر قدرت نسبی بخش تولید چین، عوامل دیگری نیز وجود دارد که قیمت سنگ آهن را افزایش می دهد، اما برخی از این عوامل مانند هزینه های زیرساختی و ساخت و ساز، نسبتا منفی به نظر می رسند.

موجودی سنگ آهن در بنادر چین در هفته پایانی آوریل از 148.6 میلیون تن در هفته قبل به 149 میلیون تن افزایش یافت. این رقم در هفته مشابه در سال 2021 نیز 133.1 میلیون تن و در پایان آوریل 2020 نیز 117.95 میلیون تن بوده است.

سطح بالای موجودی فعلی نشان می دهد که کارخانه های فولاد انگیزه کمی برای خرید سنگ آهن خواهند داشت، به خصوص با توجه به قیمت های بالای فعلی. درعوض، آنها ممکن است تمایل داشته باشند که به جای اینکه در انتظار محرکی که هنوز ارائه نشده بنشینند، با توجه به رکود فعلی منتظر کاهش قیمت ها باشند.

مانند سنگ آهن، قیمت مس هم نسبت به ضعف شاخص پی ام آی چین در سطوح بالا مانده است. چین حدود نیمی از مس تصفیه شده جهان را تولید می کند و بزرگترین واردکننده این فلز در جهان است. قیمت مس هم پایان آوریل نسبت به اوایل مارس 8.5 درصد افت داشته است.

چیزی که بازار در حال حاضر کم دارد جزئیات مربوط به اقدامات بسته های محرک اقتصادی، اندازه آنها و سرعت ارائه آنهاست.

تا زمانی که این موضوع واضح‌تر شود، به نظر می‌رسد که سنگ آهن و مس بیشتر با امید به محرک‌های اقتصادی آینده قیمت‌گذاری شوند نه نشانه‌های فعلی کاهش فعالیت‌های صنعتی.

منبع : ایفنا