اختصاصی معدنمدیا؛ ساقی نبیلو
محمدیاسر طیبنیا، مدیرعامل فولاد مبارکه اصفهان، در اولین همایش تابآوری در صنعت فولاد که از صبح امروز در هتل همای تهران در حال برگزاری است، با اشاره به این که مسائل موجود در صنعت فولاد در کل دنیا وجود دارد و منحصر به کشور ما نیست، بیان کرد: آن چه که اهمیت دارد نحوه رویارویی کشورها با این مسائل است و اینکه چگونه تابآوری خود را افزایش میدهند تا تحت تاثیر قرار نگیرند. اگر ما وضعیت صنعت فولاد را در دهه گذشته بررسی کنیم، میبینیم که در کل دنیا بحرانهای شدیدتری را تجربه کرده است.
طیب نیا با اشاره به اینکه تاب آوری در صنعت ما یعنی اینکه چگونه با وجود فشار و تنشهایی که به این صنعت وارد میشود، دوباره میتوان به نقطه مطلوب یا عادی برگشت، بیان کرد: در این همایش قرار است من به عنوان نماینده صنعت فولاد کشور از این نقاط شکست صحبت کنم؛ چرا که ممکن است شرکتهای بزرگی مثل فولاد مبارکه با سرمایهگذاریهایی که انجام دادهاند تابآوری بسیار بیشتری نسبت به شرکتهای کوچکتر داشته باشند.
مدیرعامل فولاد مبارکه ادامه داد: مسائل و تنشهای موجود در حوزه برق، گاز، حمل و نقل، مواد اولیه، سیاستهای ارزی و سیاستهای قیمتگذاری، صنعتِ فولاد کشور را به نقطه خستگی و شکست نزدیک کرده است.
وی اظهار داشت: فولاد مبارکه امسال در اردیبهشت ماه 800 هزار تن تولید فولاد داشته است. این درحالی است که در مردادماه این مقدار به 362 هزار تن رسید؛ این یعنی حدود 300-350 میلیون دلار ارزآوری را از دست داد. اگر این مسائل در صنعت فولاد کشور نبود بدون شک امسال، یعنی سال 2023، ما به جایگاه هشتم جهانی می رسیدیم؛ در حالی که اکنون بیم آن میرود که ایتالیا جایگاه دهم را از ایران برباید.
وی افزود: آن چه که مهم است نحوه برخورد ما با این مسائل است. در کشور ما در حال حاضر حدود 60 میلیون تن ظرفیت برجا و در دست احداث فولادسازی وجود دارد. بیش از 50 درصد این ظرفیت با هدف صادرات ایجاد شده است که بتوانیم در بازارهای بین المللی رقابت کنیم.
طیبنیا ادامه داد: در یکی از سندهای راهبردی که در سال 1400 تدوین شده و اکنون مبنای سیاستگذاری در صنعت فولاد است، آورده شده که سهم هزینه حاملهای انرژی در دو شرکت فولاد مبارکه و فولاد خوزستان در سال 98 حدود 7 درصد بوده است که اختلاف معناداری با سایر کشورهای دنیا دارد. سیاستگذاری برای هزینه انرژی سه شرکت فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و فولاد خراسان به نحوی اصلاح میشود که سهم «هزینه تامین انرژی و ماده احیاکننده برای تولید فولاد خام» از 7 درصد به 18 درصد برسد، این افزایش معادل با افزایش 200 درصدی هزینه انرژی است که امسال 75 درصد آن را شاهد بودیم.
وی افزود: این به معنای آن است که حد تابآوری این شرکتهای بزرگ حدود 18 درصد است، در حالی که با این سیاستگذاریها شرکتهای کوچکتر ممکن است نابود شوند؛ در ادامه این سند راهبردی آورده شده که مدل کسبوکاری که بر اساس آن واحدهای متعدد نوردی ایجاد شده، منقضی شده است و تعطیلی این واحدها اجتناب ناپذیر است. این در حالی است که سیاستگذاری ها باید به سمتوسویی برود که به دنبال راه حل برای افزایش سطح تابآوری زنجیره فولاد باشیم، نه اینکه بدون ارائه راه حل تنها تعطیلی واحدها را اجتنابناپذیر بدانیم.
او تاکید کرد: تمام صنایع در کشورهای مختلف با این مسائل دستوپنجه نرم میکنند اما کشورها روشهای مختلفی را برای افزایش سطح تابآوری پیش میگیرند. دولت کشور هند که دومین کشور بزرگ تولیدکننده فولاد دنیاست، برای صنعت فولاد وزارتخانه مجزا تشکیل داده است؛ این وزارتخانه 6 ماموریت برای خود تعریف کرد که مبنای همه آن ها تسهیلگری است؛ از جمله این ماموریتها میتوان به تسهیل افزایش ظرفیت و رشد تولید فولاد، تسهیل تامین هزینههای سرمایهگذاری و برنامههای توسعه و نوسازی صنعت، در دسترسبودن مواد اولیه، پاسخگویی سریع، ادغامها و سرمایهگذاری مشترک… اشاره کرد.
وی افزود: در انگلستان مصوبهای از مجلس به دولت ابلاغ شده که در آن اشاره شده در صورت عدم تامین انرژی مورد نیاز صنعت فولاد، باید به فولادسازها غرامت پرداخته شود و این موضوع را وظیفه دولت می داند.
وی ادامه داد: چین در سال 2000 با ژاپن که تولیدکننده دوم دنیا بود تنها حدود 20 میلیون تن اختلاف تولید داشت. در سال 2005 میزان تولید این کشور به حدود 350 میلیون تن رسید که بیش از تولید سه کشور تولیدکننده برتر بعدی بود. در سال گذشته این اختلاف تولید به مجموع تولید 20 کشور برتر تولیدکننده بعدی دنیا رسید.
طیبنیا بیان کرد: حال باید دید کشورهایی مثل چین، ژاپن، امریکا و … چگونه به این توسعه و رشد رسیدند؟ دولت کشور چین به صراحت اعلام کرده که برای حفظ تولید فولاد خود قوانین و بخشنامهها را، چه داخلی و چه بینالمللی، نقض خواهد کرد و با اعطای کمکهای بلاعوض و تسهیلات با نرخ بهره پایین به فولادسازهایی که متضرر می شوند، جلوی کاش تولید را خواهد گرفت. این کشور تاکنون 800 میلیارد دلار تسهیلات جاری و معوق در اختیار فولادسازان قرار داده است؛ به ازای توسعه کارخانهها، با یارانهها از شرکتهای توسعه دهنده حمایت خواهد کرد. عوارض سنگین مالیاتی برای صادرات مواد اولیه و خام قرار داده است و…
وی افزود: مثال دیگر کشور همسایه ما یعنی ترکیه است؛ این کشور انجمن صادرکنندگان فولاد دارد؛ بزرگترین صادرکننده میلگرد جهان است؛ بزرگترین واردکننده ضایعات فلزی در دنیا است. 70 درصد تولید فولاد ترکیه به روش کوره قوس الکتریکی است. از سال 2014 معافیتهای مالیاتی را تنها برای فولادسازان خود در نظر گرفته است؛ برای حمایت از استخراج گاز طبیعی توسط فولادسازان مشوقهای سرمایهگذاری در نظر گرفته است. قیمت عمدهفروشی گاز طبیعی برای مصرفکنندگان صنعتی را در سال جاری 20 درصد کاهش داده که این سومین کاهش قیمت این کشور در سال جاری است؛ به طوری که اکنون هزینه انرژی در ترکیه به 8 درصد رسیده است. در حالیکه در کشور ما تلاش بر این است که این هزینه از 7 درصد به 18 درصد افزایش پیدا کند و این در حالی است که با این هزینهها باید در بازارهای بین المللی رقابت کنیم.
طیب نیا در پایان بیان کرد: مسائلی که ما با آن مواجه هستیم در کل دنیا وجود دارد اما نگاه کشور ما به مقوله تابآوری با کل دنیا متفاوت است. ما بارها اعلام کردیم که حمایت زیادی نمیخواهیم اما انتظارمان این است که سیاستگذاریهای درستی برای این صنعت صورت بگیرد و سیاستگذاریهایی که در تقابل برنامه توسعه برای صنعت فولاد است، اتخاذ نشود. ما امیدواریم که بتوانیم ایران را با فولاد ایران بسازیم.
منبع: معدن مدیا