تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی با اشاره به کنفرانس فولاد ازمیر به بررسی مشکلات کمبود برق در ایران پرداخت و گفت: تحریمها عامل اصلی بحران ناترازی در کشور است و برای رفع این مشکلات، نیاز به سرمایهگذاریهای کلان و همکاریهای بینالمللی وجود دارد.
کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی اظهار کرد: در کنفرانس فولاد ازمیر ترکیه که دیروز به پایان رسید، در پنل خاورمیانه و قاره آفریقا به عنوان اداره کننده پنل حضور داشتم. متأسفانه، مسائل مربوط به کمبود برق و انرژی در کشور در پنل دیروز، که روز دوم کنفرانس بود، مطرح شد. این موضوع به ویژه به یادآوری سخنان آقای ترامپ در ریاض بعد از ملاقات با محمد بن سلمان اشاره دارد که به کمبودهایی در زمینه برق و انرژی در کشور اشاره کرد.
وی ادامه داد: پاسخهای مقامات ذیربط در داخل کشور مبنی بر اینکه ‘ما انشاءالله مشکل را برطرف میکنیم’، به نظر من بازخورد منفی داشت. همه میدانند که زمانی که تحریمها وجود دارد، رفع مشکلات پابرجا خواهد بود. من در پاسخ اشاره کردم که تحریمها باعث این کمبودها و ناترازیها شده و اگر قرار است از کسی گله کنیم، ابتدا باید از اعمالکنندگان این تحریمها گله کنیم.
جعفری طهرانی به چالشهای پیشروی کشور در تأمین برق اشاره کرد و گفت: این قطعی برق، به ویژه بحث جدید قطعی برقی که در ۱۵ روز آینده اتفاق خواهد افتاد، برای بسیاری از کشورهای حاضر در کنفرانس جای سوال بود. چطور در کشوری چنین تصمیمی در زمینه تولید گرفته میشود؟
وی افزود: بحث کمبود برق چیزی است که همه میدانیم. امسال به کمبود برق حدود ۲۶ تا ۳۰ هزار مگاوات در روز در پیک تابستان خواهیم رسید. حتماً در جریانید که در ۲۱ فروردین، که هوا هنوز گرم نشده بود، مصرف برق کشور معادل ۲۲ اردیبهشت پارسال بود و این روند با گرما شدت خواهد گرفت.
جعفری طهرانی به ناترازی برقی اشاره کرد و گفت: ناترازی برقی با این ۲۶ تا ۳۰ هزار مگاوات در روز به راحتی قابل رفع نیست. تولید برق کشور تا پایان سال ۱۴۰۳ حدود ۵۲ تا ۵۵ هزار مگاوات در روز بود که از این مقدار، ۵۰۰۰ مگاوات آن از نیروگاههای تجدیدپذیر و خورشیدی تأمین میشود. این به معنای آن است که تنها ۱۰ درصد تولید برق کشور از منابع تجدیدپذیر است.
وی ادامه داد: کل این ۵۵ هزار مگاوات توسط ۵۱ نیروگاه تولید میشود که از این ۵۱ نیروگاه، ۸ نیروگاه، نیروگاههای تجدیدپذیر و خورشیدی و ۴۳ نیروگاه دیگر، نیروگاههای سیکل ترکیبی، سوخت مایع و… هستند. بنابراین، میبینیم که نیروگاههای کشور ظرفیت مساعد و کافی ندارند.
وی ادامه داد: جای بسی تأسف است که ویکی پدیا چنین متنی را اخیراً در مورد ناترازی برق ایران منتشر کرده است که پیشبینی میشود در صورت ادامهٔ روند کنونی، ناترازی و کمبود برق در ایران هر سال تشدید شده و تا سال ۱۴۱۰، به ۳۲ تا ۶۱ هزار مگاوات در فصول مختلف سال برسد و این بدین معناست که در سال ۱۴۱۰ یکسوم ایران برق ندارد!
این تحلیلگر ارشد در ادامه به هزینههای بالای تولید برق خورشیدی اشاره کرد و گفت: برای هر یک مگاوات نیروگاه خورشیدی، نیاز به ۱ تا ۱.۵ هکتار زمین است. مساحتی که برای تأسیس نیروگاه خورشیدی ۳۰،۰۰۰ مگاواتی نیاز است بین ۳۰،۰۰۰ الی ۴۵،۰۰۰ هکتار زمین است. اگر مساحت فوق را به کیلومتر مربع تبدیل کنیم، به ۳۰۰ الی ۴۵۰ کیلومتر مربع زمین هموار نیاز داریم. جهت استحضار مساحت کل شهر تهران ۶۱۵ کیلومتر مربع است یعنی یک شهر خورشیدی میخواهیم که مساحت آن بین نصف تا ۷۵٪ مساحت شهر تهران باشد، آیا چنین چیزی ممکن است!
وی افزود: هزینه نیروگاه اتمی هزار مگاواتی تقریباً معادل هزینه احداث ۸۰۰۰ مگاوات نیروگاههای غیر فسیلی است. به عبارت دیگر، هزینه نیروگاه خورشیدی ۸ برابر هزینه نیروگاه اتمی است. هر هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی هم معادل ۶۵۰ هزار دلار هزینه دارد.
جعفری طهرانی خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد ما ۲۰ هزار مگاوات برق خورشیدی تولید کنیم، نیاز به ۱۳ میلیارد دلار سرمایهگذاری داریم. اگر بخواهیم ۳۰ هزار مگاوات که کل کسری برق کشور در پیک تابستان در بیشترین حالت است تولید کنیم، ما نیاز به حدود ۱۹.۵ تا ۲۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری داریم. رفع این مشکل بدون رفع تحریمها و باز شدن درها و ورود سرمایه به داخل کشور امکانپذیر نیست.
جعفری طهرانی با بیان اینکه تحریمها به عنوان عامل اصلی کمبود برق در کشور شناخته میشوند، گفت: اگر قرار است از کسی گله کنیم، ابتدا باید از اعمالکنندگان این تحریمها گله کنیم. این مشکلات به دلیل تحریمها به وجود آمده و رفع آنها نیازمند همکاریهای بینالمللی و سرمایهگذاری خارجی است.
این تحلیلگر ارشد به این نکته اشاره کرد که برای حل بحران کمبود برق در ایران، نیاز به یک برنامهریزی جامع و سرمایهگذاریهای کلان در بخش انرژی وجود دارد. بدون رفع تحریمها و ایجاد بستر مناسب برای ورود سرمایه، بهبود وضعیت انرژی کشور امکانپذیر نخواهد بود.
جعفری طهرانی با بیان اینکه ما در شرایط فعلی به یک استراتژی جامع بلند مدت و همکاریهای بینالمللی نیاز داریم، افزود: تنها در این صورت میتوانیم به سمت تأمین پایدار انرژی و رفع مشکلات موجود حرکت کنیم.
منبع: ایراسین