جستجو

دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران گفت: آنچه امروز درباره میزان ذخایر سنگ‌آهن کشور از سوی مسئولان و حتی کارشناسان اعلام می‌شود و همان ارقام، مبنای تولید در زنجیره فولاد قرار می‌گیرد، می‌تواند ما را به پیش‌بینی‌های غلط در برنامه‌ریزی‌ها سوق دهد.


به گزارش معدن مدیا به نقل از فلزات آنلاین ، در افق چشم‌انداز ۱۴۰۴، تولید ۵۵ میلیون تن فولاد پیش‌بینی‌ شده است. به اعتقاد کارشناسان، اگر قرار باشد به تولید قطعی ۵۵ میلیون تنی برسیم، ذخایر سنگ‌آهن کشور فقط پاسخ‌گوی ۱۴ سال پس از افق چشم‌انداز خواهد بود. به همین ترتیب با دستیابی به تولید قطعی حدود ۴۵ میلیون تنی، ذخایر سنگ‌آهن فقط بین ۱۷ تا ۱۹ سال دوام خواهند آورد.

کارشناسان بر این باور هستند که در هر صورت، این مدت زمان کوتاه است و باید به‌ طور جدی به دنبال اکتشافات جدید و جذب سرمایه‌گذاری برای اکتشاف و استخراج معادن جدید سنگ‌آهن باشیم تا وابستگی‌ را همچون حال‌ حاضر به واردات سنگ‌آهن قطع کنیم.

در این پیوند، دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران اظهار داشت: این اعداد و ارقام که حاصل تقسیم کل ذخایر بر میزان مصرف سالیانه سنگ‌آهن و اشتباه است، با توجه به مدل‌های تحلیلی مختلف، متفاوت است و از ۱۰ سال تا حتی ۲۵ سال به عنوان عمر باقی‌مانده ذخایر سنگ‌آهن کشور مطرح می‌شود.

سعید عسکرزاده افزود: واقعیت این است که ساده‌سازی محاسبات، درست نیست و مطرح شدن ارقامی همچون ۴.۸ میلیارد تن ذخیره احتمالی و ۲.۹ میلیارد تن ذخیره قطعی برای سنگ‌آهن، کارشناسی نیست.

وی ادامه‌ داد: در تعیین میزان ذخایر قابل استحصال برای تولید، باید به مولفه‌های دیگری غیر از مسائل فنی هم توجه کرد؛ به‌طور مثال بخش عمده‌ای از برداشت و استخراج معادن به عنوان باطله در سر معادن جدا می‌شود.

این مقام صنفی اضافه‌کرد: اینکه تا چه عیاری را به عنوان باطله، اطلاق و جداسازی کرده و چه درصدی از سنگ را به عنوان کانی شناسایی کنیم و در فراوری از آن بهره‌گیری کنیم، به دو مولفه فناوری و قیمت محصولات بالادستی وابسته است.

عسکرزاده عنوان کرد: طبیعی است اگر قیمت‌ها به‌طور نسبی تغییر کرده یا به سمت واقعی شدن قیمت‌ها برویم. آن‌گاه بسیاری از ذخایر، قابلیت استخراج پیدا می‌کنند و در این صورت، پیش‌بینی ما از عمر معادن سنگ‌آهن و ذخایر موجود تغییر خواهد کرد.

دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران، به باطله‌های معدنی اشاره کرد که بر اساس فناوری‌های قدیمی به عنوان باطله محسوب می‌شدند، اما امروز می‌توان از آن‌ها بهره‌برداری کرد.

وی همچنین به معادن هماتیتی اشاره کرد که اکنون در زنجیره تولید سیمان قرار دارند و هنوز وارد زنجیره تولید فولاد نشده‌اند که در این صورت، محاسبات را تغییر خواهند داد.

این مقام صنفی به ذخایر عمیق اشاره کرد که اکنون با توجه به نسبت باطله‌برداری بالا یا استخراج زیرزمینی به‌صرفه نیست اما در آینده با توسعه فناوری‌های نوین صرفه اقتصادی پیدا خواهد کرد.

عسکرزاده در عین حال، به ذخایر کم‌عیاری اشاره داشت که با قیمت‌های مشخص شده از گذشته جزو ذخایر محسوب نمی‌شدند اما در صورت اصلاح قیمت‌ها به موجودی سنگ‌آهن کشور اضافه خواهند شد.

دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران یادآور شد: آنچه امروز در حال برداشت آن هستیم، مربوط به اکتشافات سال‌های گذشته است و موظفیم اکتشافات را به‌طور جدی دنبال کرده و برای ارتقای کمی و کیفی آن تلاش کنیم.

وی همچنین بر لزوم رفتن به عمق و توسعه اکتشافات در بخش معدن تاکید کرد و افزود: اکنون متوسط عمق اکتشافات معدنی در کشور ۲۰ متر است، درحالی که متوسط جهانی این رقم ۱۵۰ متر و در کشورهای پیشرو تا بیش از یک‌ هزار و ۵۰۰ متر است.

دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران خاطرنشان‌کرد: توسعه اکتشافات عمیق می‌تواند اشتغال‌زا و متضمن توسعه همگون کشور باشد.

بر اساس گزارشی از ایرنا، در راستای اجرای برنامه‌های توسعه‌ای ایمیدرو و واحدهای تابعه در حوزه اکتشاف، ۹۷۷ میلیون تن ذخیره سنگ‌آهن در ۶ سال گذشته در کشور شناسایی شده است.

آمار فوق نشان می‌دهد سهم ذخیره جدید از کل ذخایر، معادل ۳۳ درصد است.

نتیجه کشف ذخایر ناشی از فعالیت اکتشافی در ۶ سال گذشته نشان می‌دهد، کل ذخایر سنگ‌آهن حال حاضر به دو میلیارد و ۷۳۶ میلیون تن می‌رسد.

پیش‌بینی می‌شود با ادامه برنامه‌های توسعه‌ای و راهبری ایمیدرو در بخش اکتشاف، میزان ذخایر شناسایی شده سنگ‌آهن تا سال ۱۴۲۰، به میزان دو میلیارد تن دیگر افزایش یابد.

اکتشاف پهنه‌ها در فازهای شناسایی و پی‌جویی در ۳۰ استان شامل ۱۰۷ پهنه بیش از ۶۶۰ هزار کیلومتر مربع گستره کشور در راستای اهداف کلان وزارت صنعت، معدن و تجارت در حال اجرا بوده که ۸۰ درصد آن تکمیل شده است.

مطالعه‌ی بیشتر:

لازم به ذکر است مسئولیت حقوقی تمامی محتواهای تولیدی این وبسایت تحت عنوان «اختصاصی معدن‌مدیا» و در این دسته‌بندی، به عهده رسانه «نوآوران معدن» با شناسه مجوز 88190 می‌باشد؛ سایر محتواهای درج‌شده بازنشر و با ذکر منبع است.