تولید فولاد، به شکلی که برای محیط زیست آسیب‌زا نباشد، بسیار گران‌تر از روش‌های معمول است اما به طور روزافزونی در حال رقابتی‌تر شدن است. صنایع فولادی چاره‌ای ندارند جز اینکه خود را در این مسیر قرار داده و با آن همسو شوند. اتحادیه‌ی اروپا، چین و ایالات متحده سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای برای تحقق صنعت سبز انجام داده‌اند. کشورهای مختلف روش‌های متفاوتی را برای ترغیب صنایع فولادی خود پیش گرفته‌اند، به طور مثال دولت کشور آلمان در تلاش است از تولیدکنندگان فولاد سبز حمایت مالی کند و در قراردادهای بزرگ، اولویت بیشتری برای این شرکت‌ها قائل شود؛ همچنین اتحادیه اروپا در تلاش برای پیاده‌سازی مکانیزمی است که بر واردات محصولاتی که برای محیط زیست مضر است، کنترل بیشتری داشته باشد.

وزیر اقتصاد آلمان معتقد است روی آوردن به تولید فولاد سبز، دیگر تنها یک برگ برنده محیط زیستی نیست؛ بلکه حالا یک مزیت رقابتی اقتصادی است. آینده این بازی از آن کسانی است که از حالا خود را به طور جدی برای آن آماده می‌کنند.

 ایران با تولید ناخالص داخلی حدوداً 420 میلیارد دلار، با اتکاء 54 درصدی اقتصاد خود به منابع زمینی، کشوری با اقتصاد منبع‌محور (Resource Based) به شمار می‌رود و تنها 1 درصد از GDP آن متعلق به تکنولوژی‌های رده‌بالاست.

تولید فولاد به طور متوسط از سال 1392 تا 1400، رشد 8.7 درصدی داشته است؛ البته تولید فولاد در سال 1399 به میزان 30.25 میلیون تن بود؛ درحالیکه در سال 1400 مقدار تولید به 27.9 میلیون تن کاهش پیدا کرد که عمده‌ترین دلایل آن قطعی گاز و برق و عدم تأمین پایدار انرژی بوده است.

تامین انرژی پاک، مهم‌ترین پیش‌نیازی است که برای تحقق صنعت سبز باید مهیا شود. درحالی که فولادسازان طی دو سال گذشته برای تولید معمول خود با چالش تامین انرژی مواجه بوده‌اند، تولید فولاد سبز به انرژی برق فراوانی نیاز دارد که باید سرمایه‌گذاری گسترده‌ای برای تامین آن صورت گیرد و با اصلاح ساختارهای قدیمی، از روش‌های جدید و با تکنولوژی‌های نوین استفاده شود.

عوامل مختلفی دست به دست هم داده‌اند که این مسیر برای فولادسازان ایرانی بسیار صعب‌العبور به نظر برسد.

عدم هماهنگی برنامه‌های توسعه در وزارت صمت، نیرو و نفت موجب شده صنعت‌گران از برنامه‌های توسعه‌ای خود عقب بمانند و حالا به ناچار باید هم نیروگاه‌های خودتامین احداث کنند و هم به فکر پیشنهاد همکاری با وزارت نفت برای سرمایه‌گذاری در میادین گازی بیفتند؛ البته این در حالی است که فولادسازان بزرگ کشور برای همکاری با این دو وزارت‌خانه اعلام آمادگی کامل کرده‌اند و توان انجام آن را نیز به خوبی دارند.

مهرماه 1400، طی تفاهم‌نامه‌ای با وزارت نیرو، سرمایه‌گذاران صنایع معدنی کشور برای احداث ظرفیت ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه حرارتی متعهد شدند و پروژه‌هایی که شروع کرده‌اند، در حال پیشروی است.

در این میان، فولاد مبارکه اصفهان، علاوه بر پروژه‌ی پیشران نیروگاه 914 مگاواتی سیکل ترکیبی که در دست اجرا دارد و بیش از 65 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است، دو طرح نیروگاه 600 مگاواتی، به عنوان بزرگ‌ترین نیروگاه متمرکز خورشیدی کشور و نیروگاه 200 مگاواتی بادی را در جهت تامین انرژی پاک و تحقق فولاد سبز، در دست احداث دارد که یکی از دستاوردهای آن کاهش 2.5 میلیون تنی انتشار CO2 خواهد بود.

محمدیاسر طیب‌نیا، مدیرعامل فولاد مبارکه اصفهان، در گفت‌وگو با «معدن‌مدیا» ضمن اشاره به تکلیف اجتماعی و اخلاقی فولاد مبارکه برای تبدیل شدن به یک صنعت سبز، سرمایه‌گذاری گسترده‌ی این گروه بزرگ فولادی را برای تحقق برنامه‌های زیست‌محیطی، یادآور شد و تاکید کرد: فولاد مبارکه حدود 40 هزار میلیارد تومان در پروژه‌های زیست‌محیطی مختلف سرمایه‌گذاری کرده است.

طیب‌نیا افزود: میزان کربن دی‌اکسید تولید شده به ازای هر تن فولاد، به طور متوسط 1.9 تن است که این میزان برای فولاد مبارکه به 1.6 تن رسیده که به معنای آن است که از استانداردهای جهانی جلو هستیم.

مدیرعامل فولاد مبارکه تاکید کرد: صنعت سبز، بدون توجه ویژه به نوآوری و توسعه‌ی تکنولوژی تحقق نمی‌یابد؛ شرکت‌های دانش‎‌بنیان به خوبی می‌توانند در این عرصه توانایی خود را به نمایش بگذارند. فولاد مبارکه همواره از طرح‌های نو که قابلیت اجرایی‌شدن و تجاری‌سازی داشته باشند، حمایت می‌کند. تاکنون نیز سرمایه‌گذاری قابل توجهی در این بخش انجام داده‌ایم.

انتهای پیام/